مقالات

کاربرد شلنگ های آتش نشانی

شیلنگ آتشنشانی

کاربرد شلنگ های آتش نشانی

انواع شیلنگ آتش نشانی برای فشار بسیار بالا طراحی شده اند تا بتوانند به سرعت مواد بازدارنده شعله را به آتش برساند. شیلنگ های آتش نشانی بسیار سخت و به شدت تقویت شده اند زیرا باید در فشارهای 300psi بار و در نقطه ترکیدگی تا چهار برابر بیشتر کار کنند. این شیلنگ ها توسط تکنولوژی پیشرفته ای تولید می شوند و می توانند بسیار گران باشند. از جمله کاربردهای شلنگ آتش نشانی توانایی افزودن آب یا مواد شیمیایی بازدارنده شعله، به آتش است که بخش مهمی از اطفاء حریق برای خاموش کردن آتش و جلوگیری از گسترش آن است.

اولین نسخه های شیلنگ آتش نشانی به دهه 1600 باز می گردد، زمانی که هلندی ها برای اولین بار این دستگاه آتش نشانی را به عنوان جایگزینی برای سطل های آب توسعه دادند. با گذشت زمان، شیلنگ آتش نشانی برای تحمل فشار بیشتر مقاوم شدند، و شیلنگ هایی در عرض های مختلف برای اهداف مختلف ساخته شدند. انواع شلنگ های آتش نشانی معمولاً مسطح هستند، بنابراین می توان آنها را به خوبی تا کرد یا رول کرد و به سادگی نگهداری و ذخیره کرد. یک انتهای شیلنگ برای اتصال به منبع آب طراحی شده است و برخی از شیلنگ ها دارای آداپتورهایی برای شیرهای مختلف هستند. انتهای دیگر شلنگ دارای یک نازل است که می توان آن را برای تعدیل قدرت جت آب تنظیم کرد. وقتی شلنگ آتش نشانی پر است و نازل باز می شود، فشار می تواند به اندازه ای باشد که کسی را به زمین بزند، به همین دلیل است که آتش نشان ها اغلب به صورت جفت یا گروهی با شیلنگ آتش نشانی کار می کنند.

در آتش سوزی های بزرگ که در ساختمان ها و مراکز وسیع صورت می گیرد، شیلنگ های آتش نشانی اغلب در نقاط دسترسی مناسب در امتداد دیوارها نصب می شوند و به یک لوله ایستاده متصل می شوند. در صورت بروز آتش سوزی، شخصی می تواند محفظه نگهدارنده شلنگ را باز کرده و روشن کند تا به سرعت به منبع آبی دسترسی پیدا کند که می توان از آن برای مهار آتش استفاده کرد. این شیلنگ های آتش نشانی به سبک آکاردئونی کلاسیک تا شده هستند و این برای سهولت در نگهداری آنها است . اگرچه برخی از شیلنگ های آتش نشانی بر روی قرقره های شلنگ آتش نشانی نصب می شوند.

کوپلینگ آتشنشانی چیست؟

4 نوع کلی از شلنگ های آتش نشانی

چهار دسته اصلی از انواع شیلنگ آتش نشانی وجود دارد که در عملیات اطفاء حریق مورد استفاده قرار می گیرند . این شیلنگ ها شامل:

شیلنگ ورودی
شیلنگ حمله
شیلنگ خط تامین
شیلنگ خاموش کننده

تا آنجایی که اصول اولیه وجود دارد، در اینجا آنچه باید در مورد انواع شیلنگ های آتش نشانی بدانید آورده شده است:

شیلنگ ورودی : شیلنگ ورودی برای اتصال پمپ آتش نشانی به پمپ قابل حمل یا منبع آب دیگر طراحی شده است. مانند ( هیدرانت ، موتور دیگه،تانکر ، اقیانوس ،دریاچه ، رودخانه ، چاه ) دو نوع شیلنگ ورودی وجود دارد: شیلنگ مکش سخت ( عمدتاً برای کشیدن آب از منبع آب آزاد استفاده می شود)و شلنگ آستین نرم (انتقال آب از منبع تحت فشار). شلنگ مکش سخت برای کشیدن آب از زیر پمپ کار می کند و از فرو ریختن آن در شرایط خلاء جلوگیری می کند. شلنگ آستین نرم آب را بین موتور آتش نشانی و منبع آب منتقل می کند. خواه یک هیدرانت، تانکر، موتور دیگر یا یک مخزن آب باشد.
شیلنگ حمله : این شیلنگ طراحی شده برای مقابله با آتش سوزی فراتر از مرحله اولیه استفاده می شود. هنگامی که صحبت از مبارزه با آتش سوزی و کنترل مستقیم بر خاموش کردن آنها می شود، شیلنگ های حمله وارد میدان می شوند. این شیلنگ های آتش نشانی با خط تقویت کننده 1 اینچی سبک ترین شلنگ مخصوص اطفاء حریق است و می تواند توسط یک آتش نشان حمل و اداره شود. این شلنگ آتش نشانی در اندازه 3/4 اینچی معمولاً برای آتش سوزی های مسکونی و وسایل نقلیه استفاده می شود. برای کار به 2 تا 3 آتش نشان نیاز دارد. در نهایت شیلنگ اطفا حریق با اندازه 1/2 اینچی، که با سرعت 200-300 متر در دقیقه کار می کند، قوی ترین شیلنگ حمله ای است که برای مقابله با آتش سوزی ساختمان های تجاری و بیرونی استفاده می شود.
شیلنگ خط تامین : برای تامین آب یک موتور آتش نشانی از منبع دیگری استفاده می شود. خطوط تامین زمانی مورد نیاز است که آتش به آب بیشتری نسبت به مخزن تقویت کننده نیاز دارد و مخزن تقویت کننده باید از منبع آب مداوم دوباره پر شود. خطوط تامین حجم زیادی از آب را با فشار کم جابه‌جا می‌کنند و به قطر 3-6 اینچ ساخته می‌شوند.
شیلنگ خاموش کننده : خط خاموش کننده برای انتقال مواد خاموش کننده (مایع، گاز یا پودر) از ظرفی که در آن نگهداری می شود به نازلی که در آن رها می شوند استفاده می شود. آنها را می توان بر روی واحدهای خاموش کننده بزرگی که ثابت، چرخدار، یا بر روی خودرو نصب شده اند استفاده کرد. دو نوع مختلف خط خاموش کننده وجود دارد: معمولی و پرفشار. خطوط خاموش کننده معمولی می توانند فشار تا 400psi را تحمل کنند، در حالی که خطوط فشار قوی تا 1250psi را تحمل می کنند.

انواع شیلنگ های آتش نشانی تقویت شده

شیلنگ تک لایه

انواع شیلنگ آتش نشانی تک لایه مقاوم در برابر سایش است و از نخ پلی استر تابیده شده‌ ساخته شده است ، دوام لازم را برای کاربردهایی که نیاز به استفاده طولانی مدت از شلنگ آتش نشانی ندارند را فراهم می کند.

شیلنگ آتش نشانی دو لایه

شلنگ آتش نشانی دو لایه، شلنگ آتش نشانی است که دارای یک لایه اضافی یا “ژاکت” از پارچه پلی استر بافته شده است. این لایه اضافی است که به شلنگ دولایه استحکام می بخشد. به عنوان شلنگ آتش نشانی سنگین، ژاکت دوتایی دوبرابر عمر مفید شلنگ تک ژاکت را ارائه می دهد، که آن را برای کاربردهای صنعتی یا شهری مناسب می کند.

تفاوت بین شیلنگ آتش نشانی یک لایه و دو لایه چیست؟

یک شیلنگ تک لایه دارای یک لایه ی پلی استر بافته شده است که به قسمت بیرونی آستر لاستیکی چسبانده شده است. بنابراین اگر شیلنگ فقط گاهی برای استفاده سبک، یا کارهای موقت روی سطوح غیر ساینده مانند چمن استفاده شود، یک شیلنگ تک لایه می تواند به خوبی از عهده این کار بربیاید. شیلنگ تک لایه دارای هزینه کمتر و سبک وزن تر است . که وزن پایین این شلنگ ها می‌تواند در کاربردهایی مانند مبارزه با آتش‌سوزی جنگل‌ها که شلنگ آتش نشانی اغلب با پای پیاده توسط آتش‌نشان حمل می‌شود، مهم باشد.

شلنگ لایه دوتایی از یک لایه پلی استر بافته شده اضافی روی لایه اول استفاده شده است، بنابراین قبل از رسیدن اجسام تیز وپبرنده به آستر لاستیکی شلنگ آتش نشانی دو لایه موجب مقاومت در برابر سایش و برش می شوند. اگر از شلنگ به طور مکرر یا روی سطوح ساینده استفاده می کنید، استفاده از شیلنگ دولایه می تواند در دراز مدت باعث صرفه جویی در هزینه شود. شلنگ آتش نشانی دو ژاکته قبل از شکسته شدن روکش لاستیکی سایش و پارگی زیادی را تحمل می کند. ادارات آتش نشانی تقریباً همیشه از شیلنگ دو لایه استفاده می کنند. شیلنگ‌های ژاکت دوبل دارای بافت متراکم‌تر، و نخ‌های بیشتر در هر اینچ هستند، بنابراین می‌توانند فشارهای بالاتر و سایش بیشتری را تحمل کنند.

یکی دیگر از عملکردهای مهم شیلنگ های تک ژاکت یا دو ژاکت ، پشتیبانی از آستر لاستیکی داخلی برای تحمل فشار آب است. نحوه بافته شدن ژاکت و تراکم بافت، میزان فشار آب یا PSI شلنگ را تعیین می کند. درجه بندی فشار آب 125 psi برای شلنگ آتش نشانی تک ژاکت و تا 400 psi برای شلنگ آتش نشانی دو ژاکت براورد شده است.

فایرباکس آتشنشانی چیست؟

شیلنگ های مکش و تخلیه

شلنگ های آتش نشانی معمولاً به دو دسته کلی تقسیم می شوند: شیلنگ های مکش و شیلنگ های تخلیه

شیلنگ های مکش

در مناطقی که اطفاء حریق فاقد نقطه ثابت ورودی آب است، مانند شیر آب، باید منبع سیال آب را پیدا کرد. به عنوان مثال اگر در یک جنگل آتش سوزی شروع شود، نزدیک ترین منبع آب ممکن است یک دریاچه یا یک رودخانه باشد. در این نوع شرایط نیاز به استفاده از انواع شیلنگ آتش نشانی مکش است. از آنجایی که ایجاد خلاء برای کشیدن آب به داخل شیلنگ نیاز است، ساختار شیلنگ آتش نشانی باید بتواند فشار لازم برای کشیدن و سپس خارج کردن آب را تحمل کند. به عنوان یک قانون کلی درباره شلنگ مکش ، چنین شیلنگ هایی دارای قطرهایی از 50 میلی متر تا 200 میلی متر هستند و طول آنها به 4 متر محدود می شود. از آنجایی که اطفاء حریق نیاز به کارایی مفید دارد ، محدودیت طول 4 متری بیان شده است تا نیروهای آتش نشانی بتوانند بدون نیاز به نیروی انسانی یا تجهیزات اضافی، شیلنگ را به محل دریافت آب برسانند. دمای کار شیلنگ، بسته به نوع آب و هوایی، از -50 درجه سانتیگراد تا 90 درجه سانتیگراد متغیر است و فشار خلاء کاری هرگز کمتر از 0.8 بار نیست. برای فعال کردن نصب اتصالات (فشرده سازی با گیره)، هر دو انتهای شلنگ فشار مکش به طول تقریبا 15 سانتی متر مناطق نرم و بدون سیم فولادی هستند.

شیلنگ های تخلیه

انواع شیلنگ‌ آتش‌نشانی تخلیه یا فشار معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که یک نقطه ثابت ورودی آب در دسترس باشد، مانند یک هیدرانت. این شیلنگ ها خود ابزار اطفاء حریق محسوب می شوند، زیرا آب یا سایر وسایل شیمیایی را برای اطفاء حریق به منبع آتش می رسانند. در اواسط قرن بیستم، شیلنگ های آتش نشانی تحت فشار از کتان ساخته می شدند که باعث می شد کارکرد آنها ناخوشایند باشد. هر بار که از آنها استفاده می شد باید خشک می شدند، قابل تعمیر نبودند و در حین استفاده در آب خیس می شدند و بسیار سنگین می شدند. در تولید مدرن شیلنگ های آتش نشانی تحت فشار از رزوه مصنوعی استفاده می شود که نشت آب را از بین می برد. همچنین یک ماده بادوام، سبک و راحت است. بسته به ویژگی های کارخانه سازنده و موقعیت جغرافیایی آن، شیلنگ های فشار آتش نشانی با قطرهایی از 25 میلی متر تا 150 میلی متر تولید می شوند. گاهی اوقات شیلنگ های 200 میلی متری ساخته می شوند. فشار کاری این شیلنگ ها بین 10 تا 30 بار است و فشار مستقیماً به قطر شیلنگ بستگی دارد. هرچه قطر بزرگتر باشد، فشار کاری کمتر است.

طول شیلنگ آتش نشانی به عنوان یک قاعده کلی، با 20 متر، یا کمتر از30 متر تنظیم می شود. با این حال، با روش های اتصال امکان افزایش طول شلنگ تا 200 متر فراهم می شود. طول شیلنگ معمولاً به ماهیت کاربرد شیلنگ آتش نشانی بستگی دارد. اگر قرار است شیلنگ آتش نشانی در یک ساختمان اداری که دارای تجهیزات آتش نشانی است، استفاده شود، طول 20 متر برای شلنگ آتش نشانی هم برای قرار دادن در جعبه و هم برای عملیات دستی در مواقع آتش سوزی ایده آل است. شلنگ های تخلیه آتش نشانی از موادی مانند PVC ، شیلنگ تخلیه لاستیکی تولید می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *